نویسنده : محمد رنجبران عضوِ انجمن اخترشناسیِ شیراز
مقدمه :
پیش از انجامِ هر برنامه ی رویتِ هلال، معمولا با کمکِ نرم افزارهای شبیه سازِ آسمان و زمین، مانندِ استلاریوم، وضعیتِ هلال سنجیده می شود. هلالِ ماه نوی صفر 1442، در روزِ جمعه 28 شهریور 1399 قابل رویت بود. شاخصِ جدایی زاویه ای آن حدودِ 16 درجه و مکث حدود 59 دقیقه داشت. در لحظه ی غروب آفتاب هم نزدیک به 12 درجه بالای افق بود. این اعداد گویای هلالی ساده برای رصد است. بعد از استخراج این اطلاعات، شیوه ی یافتن هلال در محیط نرم افزار طرح ریزی می شود، به تصویر 1 دقت کنید.
با توجه به داده های تصویر 1، بعد از رسیدنِ به رصدگاه، ابتدا صبر می کنیم که خورشید نزدیکِ موقعیتِ غروب گردد، سپس تلسکوپ را به سمتِ آن می بریم و خورشید را در کادر قرار می دهیم. بعد از غروب، تلسکوپ را با کمکِ جوینده حدودِ 4 درجه به سمتِ چپ می چرخانیم. بعد در راستایِ زاویه ی 60 درجه ای نسبت به جنوب، شروع به جاروبِ آسمان می کنیم. تا هلال رویت شود.
گزارشِ رصد:
حدودِ دو ساعت پیش از غروبِ آفتاب به سمتِ رصدگاه حرکت کردیم. فاصله ی زمانی رصدگاه 45 دقیقه بود. اما، به دلیلِ روز تعطیل بودن، این اضافه ی زمان درنظر گرفته شد. ساعت 18:15 دقیقه به محل وارد شدیم. بعد از حدودِ 10 دقیقه پیاده روی، به رصدگاه رسیدیم. تا ساعت 18:42 آماده ی رصد شدیم. غروبِ ظاهریِ خورشید در ساعتِ 18:59 دقیقه به وقوع پیوست و خورشید کاملا به پشت کوه رفت، تصویر 2. با شیوه ی ارائه شده در بندِ بالا، در ساعتِ 19:02 دقیقه، هلال مشاهده گردید. چندین عکس از هلال گرفته شد که بهترین عکس مربوط به ساعتِ 19:08 دقیقه بود، تصویر 3. بعد به دلیلِ هم ارتفاعیِ ماه و سیاره ی عطارد، تصویری از آن شیِ درخشان هم در ساعت 19:11 دقیقه گرفته شد، تصویر 4. درنهایت هم در ساعت 19:27 دقیقه ابزارِ رصدی جمع آوری گردید.
رصدگران: عبدالرسول رنجبران و محمد رنجبران
ابزارِ مورد استفاده: دوربینِ کنون شش دی، ریموت کنترلرِ بیسیم مارکِ ویلتراکس، تلسکوپ 90 میلیمتریِ ماکستوف-کاسگرینِ مارکِ اسکای واچر و سه پایه ی عکاسی
موقعیت رصدگاه: شمال شرقیِ شهرِ شیراز در ارتفاع 2400 متری بالاتر از سطح دریا با افقِ بستهِ نزدیکِ 1 درجه.
